خداوند
به نام خدامند بخایش و رحیم
که روزی داد برما او چنین
خداوندی که روزی اش بر ما پر است
ولی مکن اصراف چون پیش او بد است
تو که از دل و جان و مال بگذی در راه او
ولی باز هم کم است !
او که به بندگان اموخت خردن را
او که کوه و دشت و سبزه زار افرید
قدرتش را بین در این دو نگاه
او که هر چه داد است بسی
ولی ما هرچه کنیم کمی
او داد بر ما زبان
همه کیستند در مهزرش
او کند روزی ما را در بسترش
شاعر .. محمد امین خبازیان